“!مصاحبه هیلا صدیقی با بی‌بی‌سی درباره نمایشنامه “استند بای می
نمایشنامه «استند بای می!» سومین اثر محمد رحمانیان است که در خانه فرهنگ و هنر مهر و ماه روی صحنه رفته است. این نمایشنامه در میان مخاطبان و منتقدان بازخوردهای زیادی دریافت کرده و توجه بسیاری را به خود جلب کرده است
“!برداشت هیلا صدیقی از “استند بای می
هیلا صدیقی در مصاحبه‌ای با بی‌بی‌سی، «استند بای می!» را اثری هنری می‌داند که ارتباط مستقیمی با اعتراضات اخیر ایران ندارد. او توضیح می‌دهد که تظاهراتی که محمد رحمانیان در این نمایشنامه روایت کرده، به تظاهراتی در ونکوور اشاره دارد. این اعتراضات به قانونی مربوط بود که کارمندان را مجبور به ایستادن تمام وقت در محیط کار می‌کرد. رحمانیان، که سال‌هایی را در ونکوور زندگی کرده، از نزدیک شاهد این رویداد ها و اعتراض مردم بوده است
به گفته هیلا صدیقی، این نمایشنامه بیش از آنکه اثری سیاسی باشد، روایتی انسانی دارد و به داستان پناهندگانی می پردازد که به دلایل مختلفی مثل فقر, مسائل اجتماعی و محدودیت هایی که برای زنان وجود دارد مهاجرت کردند. داستان نمایش، زندگی شخصیت‌هایی را روایت می‌کند که با چالش‌های مختلفی روبرو هستند و هر یک قصه‌ای متفاوت دارند
بازخوردها و پیام اصلی نمایش
استند بای می! با واکنش‌های مثبت و انتقادات سازنده‌ای مواجه شده است. هیلا صدیقی معتقد است که مهاجرت برای افراد مختلف معانی متفاوتی دارد؛ برخی در مهاجرت به خوشبختی و موفقیت دست یافته‌اند، در حالی که برای برخی دیگر، مهاجرت با دلتنگی، غربت و تنهایی همراه بوده است. از این رو، این نمایشنامه تلاش نمی‌کند تنها به سختی‌های مهاجرت بپردازد، بلکه می‌خواهد تجربه‌های متنوع مهاجران را به تصویر بکشد
او تاکید می‌کند که تئاتر بیرون از ایران, همانند سینمای مستقل، هویتی مستقل دارد و حرف‌ها و قصه‌های خاص خود را روایت می‌کند و دیاسپورای ایران، جامعه ای بزرگ است که اقشار مختلفی از جمله نخبگان، پزشکان و هنرمندان را در بر دارد
این نمایشنامه در واقع یک شعار دارد: «کنار هم ایستادن و در آغوش گرفتن یکدیگر در غربت.» این شعار، نقطه اتصال تمام شخصیت‌های نمایش و مخاطبان آن است
نقش خانه فرهنگ و هنر مهر و ماه در زندگی هنرمندان مهاجر
در بخش دیگری از این مصاحبه، هیلا صدیقی به نقش خانه فرهنگ و هنر مهر و ماه در زندگی شخصی و حرفه‌ای خود اشاره کرد. او پیش از تأسیس این مرکز فرهنگی، احساس می کرد از فضاهای هنری محروم شده است و مهر و ماه را ضامن بقای خود می‌داند. این مرکز فرهنگی، فضای امنی را برای هنرمندان مهاجر فراهم کرده تا بتوانند بدون محدودیت، هنر خود را ارائه دهند و داستان‌های خود را به گوش دیگران برسانند
نمایشنامه «استند بای می!» نمونه‌ای از این تلاش‌هاست که با استقبال گسترده‌ای روبرو شده و نشان‌دهنده تأثیر مثبت فضاهای فرهنگی بر هنرمندان مهاجر است
مصاحبه کامل را از اینجا می‌‌توانید مشاهده کنید
View this post on Instagram
